W końcu, po latach myślenia i układania postów w myślach rozpoczęłam to. Rozpoczęłam ten blog. Będzie on traktował o wszystkim – o mojej przeszłości, teraźniejszości, przyszłości, nadziejach, radościach. Ale głównie o tym, co w moim życiu jest bądź było posrane i co doprowadzało mnie do skraju. Wiele łez, załamań, smutków, negatywnych myśli, czasem wręcz samobójczych. Myślę, że potraktuję to, jako formę terapii. Wyrzucę to z siebie. Nie zrozumcie mnie źle – wyrzucałam z siebie te rzeczy niejednokrotnie, ale mimo tego nie pozbyłam się ich do końca. Może też jest to związane z tym, że nie spotykam się zawsze ze zrozumieniem. Lub moje problemy są bagatelizowane. Nie liczę na czytelników, na komentarze, na magiczne ozdrowienie. Chyba po prostu tak długo o tym myślałam, myśl ta nie opuszczała mnie, że stwierdziłam – może warto w końcu. Będzie tu wszystko. Ale na razie będzie tylko wstęp, muszę przemyśleć, co umieszczę następnym razem.
Mój Skrawek Internetu 